இருளைப் பார்த்துப்
பயம்கொள்ளாதீர்
இருள்
வெளிப்படையானது
வெளிச்சம்தான்
மாயமானது
தந்திரமானது
ஒளிந்துகொண்டு
கண்ணாமூச்சு ஆடும் ஒளி
எங்கே இருந்தது
எங்கிருந்து வெளிப்படுகிறது
என்பது
மாயவித்தையல்லவா
எங்கிருந்தோ சட்டெனத்தொற்றி
பற்றி எரியும் நெருப்பு
ஆகாயத்துள் ஓடி
ஒளியப் பார்க்கிறது
எங்கிருந்தோ திடுமென
மின்னித் தெறிக்கும் நெருப்பு
பூமிக்குள் பாய்ந்து
மறையப் பார்க்கிறது
தன்னை உரித்துக் காட்ட
ஒளிக்கு ஏன்
இத்தனை அச்சம்
கல்லும் கல்லும்
மோதிக் கொண்டால்
உடைந்துதானே
நொறுங்கவேண்டும்
அங்கே நெருப்பு எப்படிச்
சிசுவாகிறது
மரமும் மரமும்
முட்டிக்கொண்டால்
முறிந்துதானே
சிதையவேண்டும்
அங்கே
காட்டுத்தீ எப்படித்
தலைகாட்டுகிறது
உன்
சினத்திற்குள்ளும்
என் சினத்திற்குள்ளும்
பதுங்கிக் கிடப்பது
செந்தீதானோ
சிந்தனைச் செல்கள்
ஒன்றுடன் ஒன்று
உரச உரச
ஞானவொளி எப்படித்
தெறிக்கிறது
கருப்பு மூலமா
அன்றி
நெருப்புதான் மூலமா
வானமே யார் நீ
நீக்கமற நிறைந்திருக்கும்
இருளா
இருட் போர்வைக்குள்
ஒளிந்திருக்கும்
ஒளியா
சூட்சுமமாய்ப்
பேரிருட் கருவோட்டுக்குள்
பேருண்மைக் கனலாய்
பேரமைதிப் பிழம்பாய்
ஓளிந்து மறைந்திருக்கும்
பேரிறை அத்தாட்சியே
நீதானா
அது நீதானா
கவிஞர் புகாரி
https://anbudanbuhari.blogspot.com
No comments:
Post a Comment