தூண்டில்போட்டு
ஒரு விண்மீனையாவது
பிடிக்கலாம் என்று
முயற்சிக்கிறேன்
பனித்துளிகள்
ஒவ்வொன்றிலும்
முகம் பார்க்க
முனைகிறேன்
மரணத்தாகம் கொண்டு
ஒரு முழுநதியையாவது
குடிக்கப் பார்க்கிறேன்
நிலாமேல்
சவாரிசெய்தாவது
இந்தப் பூமியை
ஒரேஒரு தடவை
சுற்றி வரப்பார்க்கிறேன்
உறக்கம் வந்து
தலைகோதினால்
அதை விழுங்க
நினைத்து
மல்லாக்காய்ச்
சரிந்துகொள்கிறேன்
காணல்நீரில்
மீன் பிடிக்க
கைகள் நீட்டுகிறேன்
இப்படியே
நிகழ்காலம்
வேடிக்கையாய்
கழிகிறது
ஆசைகள்
தீரவுமில்லை
நிறைவேறவுமில்லை
ஆனாலும்
இப்போதைக்கு
இவையெல்லாம்
மனதிற்கு ரொம்பப்
பிடித்திருக்கின்றது
#கவி_அமுதன்
No comments:
Post a Comment